Rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne

Projekt przebudowy istniejącego budynku stacji 220 kV przewiduje przebudowę i ponowne wyposażenie techniczne wraz z odpowiednią przebudową wewnętrzną. W budynku znajdują się 2 klatki schodowe, z których można dostać się na III piętro oraz poddasze, a na dach można dostać się przez właz. W projekcie przewidziano następujące rodzaje prac: rekonstrukcja dachu - na istniejący dach płaski montuje się kratownice pokryte blachą stalową profilowaną wzdłuż pasa monolitycznego wzdłuż płatwi z profili cienkościennych; montaż fasad wentylowanych na zawiasach z dodatkową izolacją na istniejących ścianach z cegły; montaż nowych przegród pokrytych płytami gipsowo-kartonowymi na ościeżnicy i wypełnionych wełną mineralną. W pomieszczeniach wilgotnych znajdują się odporne na wilgoć płyty gipsowo-kartonowe; zwiększenie otworów okiennych w celu zwiększenia naturalnego światła; wymiana istniejących nadproży żelbetowych na nadproża metalowe z blachy walcowanej; wymiana bloków okiennych na bloki okienne z oknami z podwójnymi szybami; przewidziano przebudowę metalowych bram do pomieszczeń transformatorowych; okna pomieszczeń technicznych pierwszego i drugiego piętra pokryte cegłą; drzwi do pomieszczeń zagrożonych pożarem są wykonane ze stali o odporności ogniowej 45 minut; przedłużenie przejazdu wzdłuż osi 9 – skrzynia biegów. Na terenie punktu kontrolnego znajdują się: pomieszczenie ochrony z pomieszczeniem do przechowywania broni oraz łazienka. Dobudowa posiada podpiwniczenie techniczne z wejściem do obsługi łączności. W piwnicy, w pomieszczeniach technicznych pierwszego i drugiego piętra zachowano istniejącą konstrukcję podłóg, w pomieszczeniach administracyjnych trzeciego piętra położono linoleum, a w korytarzach i łazienkach płytki ceramiczne. Wystrój wnętrz zapewniamy zgodnie z przeznaczeniem lokalu.

Rozwiązania konstrukcyjne i przestrzenne

Zakończono odbiór techniczny budynku zamkniętej części stacji. Istniejący budynek administracyjno-inżynieryjny powstał w latach 70. – 80. XX w. o niekompletnym szkielecie. Ściany zewnętrzne wykonane są z cegły czerwonej o grubości M100 510-640 mm, stan pracy. Ściany wewnętrzne wykonane są z cegły czerwonej i silikatowej o grubości 380-510 mm, w stanie użytkowym. Ściany piwnicy wykonane są z cegły czerwonej o grubości M100 610-640 mm. Kolumny wykonane są z czerwonej cegły glinianej i są w dobrym stanie technicznym. Podporami pośrednimi dźwigarów żelbetowych są stojaki stalowe wykonane z dwóch sparowanych ceowników, w stanie użytkowym. Stropy nadziemne i międzykondygnacyjne wykonane są z płyt serii II24-2, PK-01-111. Fundamenty żelbetowe, w stanie użytkowym. Nośność ścian, stropów i fundamentów jest wystarczająca do przeniesienia obciążeń obliczeniowych, konstrukcje nie wymagają zbrojenia. Dokumentacja projektowa zapewnia: demontaż istniejącej izolacji dachu; spoinowanie i uszczelnienie pęknięć w ścianach ceglanych; montaż nowego pokrycia z blachy falistej wzdłuż płatwi wspartych na kratownicach stalowych z rur kwadratowych o profilu zamkniętym. Po przebudowie nie przewiduje się dodatkowego osiadania budynku. Fundamenty pod portale rozdzielnic napowietrznych projektuje się do zagłębienia w ziemi do głębokości 3,0 m. Fundamenty stanowią słupowe, prefabrykowane elementy żelbetowe wg serii 3.407-115. R=2,65 kg/cm2, średni nacisk pod podstawę fundamentu wynosi 0,82 kg/cm2. Fundamenty pod montaż DGK i pozostałych urządzeń projektuje się jako prefabrykowane i żelbetowe monolityczne. Beton B15, W6, F100. Hydroizolacja – powłoka. Konstrukcje metalowe portalu wykonane są ze stali C245 zgodnie z serią 3.407.9-149.3. Budynek punktu kontrolnego zaprojektowano według projektu konstrukcji krzyżowo-ściennej. Ściany zewnętrzne to ściany ceglane nośne z cegły silikatowej M100 na płycie TsPR M25 o grubości 510 mm. Izolację stanowią płyty z wełny mineralnej z elewacją wentylowaną. Ściany zewnętrzne piwnicy ceglane o gr. 510 mm z cegły ceramicznej pełnej M100 na TsPR M25; wewnętrzna - grubość 510 mm. Podłogi wykonane są z prefabrykowanych płyt kanałowych żelbetowych o grubości 220 mm zgodnie z GOST 9561-91. Pokrycie stanowi blacha falista wzdłuż płatwi wsparta na stalowych kratownicach z rur kwadratowych o profilu zamkniętym. Podparcie kratownic na ścianach zewnętrznych i płatwi stalowej z ceownika parowanego nr 36 wg GOST 8240-97, stal C245. Sztywność przestrzenną i stabilność budynku zapewnia wspólna praca ścian nośnych podłużnych i poprzecznych oraz dysków twardych podłogi i pokrycia. Sztywność płyty podłogowej zapewniają prefabrykowane płyty żelbetowe zakotwione w ścianach, sztywność płyty przykrywającej zapewnia blacha falista. Obliczenia konstrukcji nośnych przeprowadzono analitycznie. Schody są monolityczne, żelbetowe. Fundamenty stanowią monolityczną płytę żelbetową o grubości 600 mm. Beton B15, W6, F100. Średni nacisk na podstawę wynosi 0,38 kg/cm2. Pod fundamentem przewidziano przygotowanie betonu o grubości 100 mm. Do przygotowania betonu zapewnia się podsypkę piaskową o zagęszczeniu warstwa po warstwie do Ku = 0,95. Połączenie z istniejącym budynkiem wykonuje się szczeliną 300 mm. Względna wysokość 0.000 odpowiada bezwzględnej wysokości +4,500 m. Zgodnie z protokołem badań geotechnicznych Podstawę fundamentu stanowią piaski pylaste, szare, nasycone wodą o R=1,5 kg/cm2. Maksymalny poziom wód gruntowych - na głębokości 0,4 ...0,6 m. Wody gruntowe są lekko agresywne w stosunku do betonu W4 pod względem HCO3, pH i CO2. W celu zabezpieczenia betonu obiektów podziemnych stosuje się beton o klasie wodoodporności W6, powierzchnię betonu zabezpiecza się preparatem Penetron i nakłada się jedną warstwę hydroizolacji klejowej. Oczekiwane średnie osiadanie budynku punktu kontrolnego wynosi 0,82 cm. Oczekiwane osiadanie sąsiadującego zrekonstruowanego budynku nie przekracza wartości dopuszczalnych. Projekt wskazuje na potrzebę zorganizowania obserwacji istniejącego budynku sąsiadującego z punktem kontrolnym.

Urządzenia inżynieryjne, sieci użyteczności publicznej, działalność inżynierska

W ramach doposażenia technicznego i przebudowy stacji 220 kV, ze względu na niezadowalający stan techniczny, demontaż istniejących instalacji grzewczych i wentylacyjnych. W miejsce istniejących zaprojektowano nowe, nowoczesne systemy ogrzewania i wentylacji o większej mocy i wydajności. Czynnikiem chłodzącym do ogrzewania podstacji jest energia elektryczna. Ogrzewanie zapewniają elektryczne urządzenia grzewcze z termostatami. Pomieszczenie akumulatorów wyposażone jest w ogrzewanie powietrzne połączone z wentylacją ogólną oraz zapewnione jest źródło zasilania rezerwowego. Wymiana powietrza komory transformatora i pomieszczeń reaktora ma na celu przyswojenie nadmiaru ciepła w celu zapewnienia różnicy temperatur pomiędzy powietrzem nawiewanym i wywiewanym wynoszącej 15˚C (i odpowiednio 20˚C). Do wentylacji każdej komory transformatora zaprojektowano trzy wentylatory osiowe nawiewno-wywiewne. Dla pomieszczeń reaktora przewidziano oddzielne zespoły nawiewne (bezpośrednie z podgrzewaniem powietrza zewnętrznego do +5˚C) i wywiewne. Wentylatory umieszczone są w oddzielnych komorach wentylacyjnych. Dla rozdzielnicy prądu stałego, rozdzielnicy pomocniczej, panelu sterowania i automatyki zaprojektowano wentylację nawiewno-wywiewną z rekuperacją powietrza nawiewanego. Pomieszczenie akumulatorów posiada niezależną wentylację nawiewno-wywiewną. Wyciąg realizowany jest za pomocą wentylatora przeciwwybuchowego sprzężonego z urządzeniami technologicznymi oraz deflektora od górnej strefy pomieszczenia. Oddymianie po pożarze obszarów gaszenia gazem odbywa się poprzez wentylację ogólną w komorach transformatorów oraz poprzez szyby wentylacyjne z wentylatorami dachowymi z wewnętrznych pomieszczeń rozdzielni. Do oddymiania w początkowej fazie pożaru zaprojektowano wentylację oddymiającą z korytarza, realizowaną poprzez klapy dymowe umieszczone w szybach wentylacyjnych pod stropem. Aby przyswoić nadmiar ciepła w okresie ciepłym, w pomieszczeniach na III piętrze zainstalowano klimatyzację typu split. Zasilanie odbiorników zasilania potrzeb własnych stacji 3 kV odbywa się z sieci prądu przemiennego i stałego, zgodnie z przeznaczeniem. Szacunkowa moc odbiorników prądu przemiennego 0,4 kV wynosi 229,7 kVA, wszystkie odbiorniki mocy pod względem niezawodności należą do pierwszej kategorii i w trybie normalnym pobierają energię z sieci 220/10/0,4 kV jednego z dwóch transformatorów głównych, na poczcie -tryb awaryjny – z tej samej sieci wzajemnie niezależnych transformatorów głównych, znajdujących się w innych strefach pożarowych. W trybie normalnym odbiorniki mocy stacji ogólnej rozdzielone są pomiędzy dwie sieci TSN połączone według schematu rezerwy ukrytej, w trybie poawaryjnym całe obciążenie jest podłączone do jednego z TSN o mocy 400 kVA. Odbiorniki prądu stałego podłączane są również do dwóch rozdzielnic w układzie rezerwy ukrytej i wyposażone są we wzajemne urządzenie podtrzymujące w trybie awaryjnym oraz zasilanie z akumulatorów na standardowy czas pracy odpowiednich odbiorników mocy. Doprowadzenie wody projektuje się zgodnie z obowiązującą umową z wodociągu publicznego Ø500 mm z przyłączem wzdłuż ulicy poprzez dwa przyłącza Ø100 mm z montażem zaworu oddzielającego na sieci Ø500 mm. Ciśnienie gwarantowane w sieci wynosi 28 m.w.s., wymagane ciśnienie na połączonych systemach zaopatrzenia w wodę KhPV i wodociągu przeciwpożarowego wynosi 26 m.w.s. wymagane ciśnienie zapewnia sieć wodociągowa.  Szacunkowa ilość ścieków bytowych i przemysłowych wynosi 0,128 m3/dobę, szacunkowe natężenie przepływu wód opadowych z terenu budowy pozostaje bez zmian. Wymagane zużycie ciepła zapewniane jest ze źródeł energii elektrycznej - transformatorów TSN, przy napięciu 0,4 kV. Systemy łączności, transmisji informacji i sygnalizacji projektowane są zgodnie ze standardami (wytycznymi doboru wolumenów informacji) i zapewniają wymianę informacji pomiędzy systemami stacji, z uwzględnieniem istniejących światłowodowych kanałów komunikacji po linii napowietrznej 220 kV. Zakres przebudowanych obiektów stacji głównej obejmuje: rozdzielnica otwarta 220 kV; budynek mieszczący instalację wnętrzową transformatorów 220/10/10 kV i rozdzielni 10 kV; sprzęt do transmisji informacji. Rozwiązania technologiczne przewidują układ stacji, w którym całe wyposażenie, systemy zabezpieczeń i sterowania stacji zamkniętej, z wyjątkiem rozdzielni o podwyższonym napięciu 220 kV, zlokalizowane są w jednym budynku. Przegroda budynku zapewnia wszystkie rodzaje bezpieczeństwa – elektryczne, przeciwpożarowe, środowiskowe, społeczne i inne. Zamknięta instalacja sprzętu elektrycznego, transformatorów i innego sprzętu powoduje zlokalizowanie w budynku hałasu magnetostrykcyjnego i wentylatora pochodzącego z transformatorów, a także możliwego wycieku oleju. Promieniowanie elektromagnetyczne przy napięciach 220 i 10 kV nie przekracza norm, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz budynku. Główny schemat podstacji po stronie 220 kV to standard nr 220-7 „czworokąt”. Każde połączenie realizowane jest poprzez dwa urządzenia zabezpieczające, zworkę sekcyjną po stronie 10 kV z dwoma wyłącznikami, co zwiększa niezawodność i pozwala traktować każdy transformator jako niezależne źródło zasilania, zapewniając odbiorniki energii pierwszej kategorii pod względem niezawodności. Liczba sekcji rozdzielni 10 kV wynosi 8. Pomiędzy zaciskami transformatorów 10 kV a sekcjami rozdzielnicy 10 kV zabudowane są dławiki ograniczające prąd w celu utrzymania dotychczasowej wartości TKZ w istniejącej sieci 10 kV. Każdy transformator ma dwa uzwojenia obniżające napięcie 10 kV. Eksploatacja podstacji odbywa się bez stałej obecności personelu konserwacyjnego. Linie elektroenergetyczne łączące projektowaną stację elektroenergetyczną z istniejącą siecią 220 kV przebiegają napowietrznie, istniejące podpory końcowe zostają zachowane, łączna liczba linii napowietrznych 220 kV wynosi dwie. Systemy sterowania, zabezpieczeń i alarmów wykonane są na bazie mikroprocesorowej elektroniki w formacie cyfrowym, główne elementy są powielane. Sterowanie podstacją zapewniają zautomatyzowane systemy sterowania procesami z pełną automatyzacją z centrów sterowania i zautomatyzowanych stacji roboczych w sterowni podstacji.