Budynek Katedry to pojedyncza bryła o różnej wysokości, składająca się z dwóch funkcjonalnie połączonych części. Część budynku na osiach 1-4, w której zlokalizowano grupę wejściową (narteks zachodni) i główną komunikację pionową, zwieńczona jest dwiema dzwonnicami i ma wysokość 26.5 m; dzwonnice o wysokości 35 m do podstawy krzyża. Wysokość katedry wynosi 70.90 m do podstawy krzyża. Część budynku w osiach 1-4 jest sześciokondygnacyjna, obejmuje piwnice, partery i poziomy pomieszczeń technicznych na poddaszu. Świątynia na osiach 4-17 to bryła dwukondygnacyjna, podpiwniczona i z antresolą (chóry i balkon), która zajmuje niecałe 40% powierzchni. Oznaczenie podłogi części modlitewnej świątyni przyjęto jako 0.000, co odpowiada wartości bezwzględnej 10.200. Pod świątynią na osiach 9-12 znajdują się pomieszczenia sanitarne dla parafian z wejściem po schodach na osi A. Pozostałą przestrzeń pod świątynią zajmują pomieszczenia techniczne oraz podziemie techniczne do ułożenia komunikacji inżynierskiej. Główne grupy komór wentylacyjnych obsługujących kompleks zlokalizowane są w osiach 8-9/V-D i 8-9/M-N. Katedra posiada także dodatkowe wejścia od strony południowej i północnej oraz wejście dla duchowieństwa od wschodu bezpośrednio do ołtarza. Ewakuacja parafian z katedry (obliczona według projektu na 1000 parafian) odbywa się trzema wyjściami: zachodnim, południowym i północnym. Parafianie o ograniczonej sprawności ruchowej ewakuowani są samodzielnie południowymi i północnymi wyjściami na kruchty, zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi i wyposażone w platformy do ewakuacji osób niepełnosprawnych z zasilaniem pierwszej kategorii, za pomocą których przemieszczają się na niższe platformą otwartych schodów, a następnie po rampach o nachyleniu 1:20 ewakuowani są na przyległy teren otaczający świątynię. Dalej droga ewakuacyjna prowadzi do dwóch platform do transportu osób niepełnosprawnych przy południowych otwartych schodach, za pomocą których schodzą one na poziom planistyczny terenu. W celu ewakuacji duchowieństwa z części ołtarzowej katedry przewidziano wyjście między osiami I-Zh wzdłuż osi 17. Ewakuacja z pomieszczeń biurowych znajdujących się na drugim i trzecim piętrze odbywa się po schodach znajdujących się w osiach 2-3 m/o I/1-L/1 (LC-1). Dla ewakuacji z balkonu świątyni, który z trzech stron (zachodniej, południowej i północnej) otacza bryłę centralną, umieszczono cztery schody ewakuacyjne w osiach 7-8/1 m/o N-P (LK-2); w osiach 10/1-12 m/o N-P (LK-3); w osiach 7-8/1 m/o B-V (LK4) i w osiach 10/1-12 m/o B-V (LK-5), posiadające wyjścia zarówno do przedsionka południowego, jak i północnego oraz bezpośrednio na zewnątrz. Schody czterobiegowe o szerokości marszowej 1.35m, nachyleniu 1:2, z otworami w ścianach zewnętrznych o powierzchni co najmniej 1.2m2, łączą poziom gruntu (-1.200 część stylobatowa), przedsionki świątynia (0.000) i poziom balkonu (+10.350).

Konstruktywne decyzje

Budynek katedry podzielony jest za pomocą złącza temperaturowo-odkształcalnego na cztery bloki i zaprojektowany zgodnie ze schematem konstrukcyjnym ściany. Ściany zewnętrzne - kamień ceramiczny o grubości do 1300 mm, wykończony kamieniem naturalnym. Ściany wewnętrzne wykonane są z monolitycznego żelbetu o grubości 200 - 300 mm. Betonowy ruszt i ściany piwnic B30, W6, F100. Beton ścian i podłóg monolitycznych B30. Beton narażony na działanie ujemnych temperatur (balkony, parapety) - B30, F100. Zakładki są monolityczne o grubości 200 - 300 mm, płaskie i sklepione. Powłoki są sklepieniami monolitycznymi o grubości 150 - 200 mm. Średnica sklepień wynosi do 27,0 m. Maksymalna rozpiętość płyty stropowej wynosi 11,5 m. Sztywność przestrzenną i stabilność budynku zapewnia wspólna praca ścian nośnych podłużnych i poprzecznych, sztywno osadzonych w fundamencie . Obliczenia konstrukcji nośnych wykonano na komputerze przy pomocy programu SCAD 11.5, uwzględniając wspólną pracę z podłożem. Schody - żelbetowe monolityczne. Platformy - żelbet monolityczny o grubości 200 mm. Fundamenty stanowią palowe, wiercone pale prefabrykowane żelbetowe o średnicy 880 mm z poszerzeniem pięty do 1300 mm, wykonane w otulonym stalowym płaszczu. Beton B30, W6, F100. Szacowane obciążenie pala wynosi 450 tf. Kratka jest monolityczną płytą żelbetową o grubości 700 i 1200 mm. W projekcie przyjęto zbrojenie A400. Pod rusztem przewidziano przygotowanie betonu o grubości 100 mm i kruszony kamień o grubości 200 mm. Planuje się wymianę gruntów sypkich i torfowych IGE1 i EGE2 na piasek średnioziarnisty, zagęszczony warstwowo. Grubość warstwy piasku wyniesie 1,4 ... 2,2 m. Względna wysokość 0.00 odpowiada wysokości bezwzględnej +10,200 m. Przed montażem pali masowych pale zostaną poddane próbie pod obciążeniem statycznym. Maksymalny poziom wód gruntowych możliwy jest przy powierzchni dziennej. Podczas wykonywania prac palowych należy wziąć pod uwagę obecność dwóch warstw wodonośnych z wodą pod ciśnieniem. Wody gruntowe charakteryzują się niską agresywnością w stosunku do betonu o normalnej przepuszczalności pod względem zawartości CO2. W celu ochrony betonu konstrukcji podziemnych powierzchnię betonu zabezpiecza się powłoką hydroizolacyjną, przyjmuje się beton W6. Oczekiwane średnie osiadanie budynku nie przekracza 15 cm.